အေကာင္းဆံုး ဗုဒၶဘာသာ
Buddhism
is the best religion အပိုင္း (၁)
Part 1
Researched by-
Myoma Myint Kywe
ၿမိဳ႕မ ျမင့္ၾကြယ္
ကမၻာ့စစ္တမ္းအရ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕ဝင္ (၁၉၀)
ႏုိင္ငံေက်ာ္ရွိေၾကာင္းသိရေပသည္။ ကမၻာ့လူဦးေရမွာ သန္း (၆၉၀၀) ေက်ာ္ရွိသြားေပၿပီ။ ကမၻာ့လူသားမ်ား ကိုးကြယ္ရာ လူဦးေရ အမ်ားဆံုးကိုးကြယ္သည့္
ဘာသာႀကီး (၄) မ်ိဳးရွိသည္။ ဟိႏၵဴ ဘာသာ၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ
ႏွင့္ အစၥလာမ္ ဘာသာတုိ႔ ျဖစ္ေပသည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံတြင္
ကမၻာ့အေကာင္းဆံုးဘာသာေရြးခ်ယ္ပြဲျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ကမၻာ့ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားက
ဗုဒၶဘာသာကို ကမၻာ့အေကာင္းဆံုးဘာသာ အျဖစ္ (Buddhism:
Best Religion in the World Award) ကန္႔ကြက္သူမရွိ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္
ခဲ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာတို႔အတြက္အႀကီးအက်ယ္ ဂုဏ္ယူ ဝမ္းေျမာက္ရမည့္
သတင္းတစ္ပုဒ္ပါ။
ဆြစ္ဇာလန္နိုင္ငံ၊ ဂ်ာနီဗာၿမိဳ
႔ရိွ အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာ ဘာသာေရးနွင့္ အသိဥာဏ္ျမင့္မားေရးဆိုင္ရာ
ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးအဖြဲ႔က ဗုဒၶဘာသာကို ကမၻာ့ အမြန္ျမတ္ဆံုး၊ အေကာင္းဆံုး ဘာသာေရး
“Best Religion in the World” အျဖစ္
ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ေရႊးခ်ယ္ပြဲကို ကမၻာ့ဘာသာေပါင္းစံုမွ ကိုယ္စားလွယ္
(၂၀၀) ေက်ာ္ ကေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ပိုၿပီးအ့ံၾသဖို႔
ေကာင္းသည္မွာ ပါ၀င္ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည့္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္အမ်ားစုသည္
၄င္းတို႔ဘာသာမ်ားထက္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး
ဗုဒၶဘာသာကို
ဆႏၵမဲေပးခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
(The
Geneva-based International Coalition for the Advancement of Religion and Spirituality
(ICARUS) has bestowed "The Best Religion In the World" award this
year on the Buddhist Community. This special award was voted on by an
international round table of more than 200 religious leaders from every part of
the spiritual spectrum. It was fascinating to note that many religious leaders
voted for Buddhism rather than their own religion although Buddhists actually
make up a tiny minority of ICARUS membership.
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဘာသာေရးနွင့္ အသိဥာဏ္ ျမင့္မားေရးဆိုင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး အဖြဲ႔ႀကီး၏
သုေတသနညြန္ၾကားေရးမွဴး Jonna Hult (Director of
Research for International Coalition for the Advancement of Religious and
Spirituality) က ေျပာၾကားရာတြင္ “ကမၻာ့အမြန္ၿမတ္ဆံုး အေကာင္းဆံုး ဘာသာတရား ဗုဒၶဘာသာ က
ရရွိခဲ့တာ အံ့ၾသစရာမရွိပါဘူး၊ ကမၻာေပၚမွာ ဗုဒၶဘာသာေၾကာင့္ ၿဖစ္ပြားေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့
စစ္ပြဲဆိုတာ မရွိခဲ႔ပါဘူး။ တၿခားဘာသာမ်ားနဲ႔ မတူတာက အဲဒါပါပဲ။
(Jonna
Hult, said: "It wasn't a surprise to me that Buddhism won Best Religion in
the World, because we could find literally not one single instance of a war
fought in the name of Buddhism -- in contrast to every other religion that
seems to keep a gun in the closet just in case God makes a mistake. We were
hard pressed to even find a Buddhist that had ever been in an army. These
people practice what they preach to an extent we simply could not document with
any other spiritual tradition.")
အစၥေရးနိင္ငံ ေဂ်ရုဆလင္ၿမိဳ႕က ဂ်ဴးဘုန္းႀကီး Shmuel
Wasserstein ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္ဘာသာျဖစ္တဲ႔ ဂ်ဴ းဒါလစ္ဇင္ကို နွစ္သက္ျမတ္ႏိုးပါတယ္။
“ကိုယ့္ဘာသာကိုပဲ ကမၻာေပၚမွာ အႀကီးျမတ္ဆံုး ဘာသာတရားလို႕လည္း ထင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ရုိးရုိးသားသား ၀န္ခံရရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေန႔စဥ္ ဂ်ဴ းဘာသာအရ ၀တ္မျပဳခင္
“ကိုယ့္ဘာသာကိုပဲ ကမၻာေပၚမွာ အႀကီးျမတ္ဆံုး ဘာသာတရားလို႕လည္း ထင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ရုိးရုိးသားသား ၀န္ခံရရင္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေန႔စဥ္ ဂ်ဴ းဘာသာအရ ၀တ္မျပဳခင္
၀ိပႆ နာတရားကို က်င့္ႀကံအားထုက္ေနတာ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္က တည္းကပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာကို မဲေပးလိုက္တယ္လို႔ ေၿပာဆိုခဲ႔ပါတယ္။....
(A Jewish rabbi, Shmuel Wasserstein,
said from Jerusalem: "Of course, I love Judaism, and
I think it's the greatest religion in the world. But to be honest, I've been practicing Vipassana meditation every day before minyan (daily Jewish prayer) since 1993. So I get it.")
ပါကစၥတန္နုိင္ငံမွ မြတ္စလင္မ္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ Tal Bin Wasssd ကလည္း ၄င္းအဆိုကို သေဘာတူေထာက္ခံခဲ႔ပါတယ္။”......
ဂ်နီဗာၿမိဳ႕အေျခစိုက္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဘာသာေရးနဲ႔ အသိဥာဏ္ျမင့္မားေရးဆိုင္ရာ
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး အဖြဲ႔ႀကီး၏ ပါကစၥတန္ နုိင္ငံ မြတ္စလင္မ္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္
အစည္းအရုံးဆိုင္ရာ မဲေပးေရးအဖြဲ၀င္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႔ Tal Bin Wasssd က "ကၽြန္ေတာ္ဟာ အစၥလန္ဘာသာကို နွစ္နွစ္ကာကာ
ယံုၾကည္သူတစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆိုင္ရာ ခံစားခ်က္ထက္
ဘာသာေရးအေၾကာင္းၿပၿပီး အမ်က္ေဒါသထြက္ၾက၊ ေသြးေၿမၾကရတာေတြကို ေတြ႔ၿမင္
ခံစားရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကေတာ့ အဲဒါကို
သိျမင္နားလည္သေဘာေပါက္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ ေျပာရရင္
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အရင္းအနွီးဆံုး မိတ္ေဆြတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြပါ"လို႔ ေျပာခဲ႔ပါတယ္။
(A
Muslim cleric, Tal Bin Wassad, agreed from Pakistan via his translator:
"While
I am a devout Muslim, I can see how much anger and bloodshed is channeled into
religious expression rather than dealt with on a personal level. The Buddhists
have that figured out." Bin Wassad, the ICARUS voting member for Pakistan
's Muslim community, continued: "In fact, some of my best friends are
Buddhist.")
Northern
Ireland, Belfast ၿမိဳ႕မွ ကက္သလစ္ ဘုန္းႀကီး Ted O'Shaugh-nessy ကေတာ့ ကက္သလစ္ဘာသာကို ျမတ္ႏိုးကိုးကြယ္ေပမယ့္ လူသားေတြကို
ေမတၱာဂ႐ုဏာထားရန္
ေဟာၾကားၿပီး လူသားေတြကိုပဲသတ္ျဖတ္ကာ ဘုရားသခင္အလိုဆႏၵ
နားလည္ပါတယ္
လို႔ ေျပာၾကတာက စိတ္ေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရဆံုးပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ မြန္ၿမတ္တဲ့
ဗုဒၶဘာသာကို မဲေပးခဲ႔တာပါလို႔ အမိန္႔ရွိခဲ့ပါတယ္။
(A
Catholic priest, Father Ted O'Shaughnessy, said from Belfast: "As much as
I love the Catholic Church, it has always bothered me to no end that we preach
love in our scripture yet then claim to know God's will when it comes to
killing other humans. For that reason, I did have to cast my vote for the
Buddhists.”)
တျခားဘာသာေတြက လက္နက္ေတြကို အဆင္သင့္ ကိုင္ထားၾကတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ဟာ ဘာသာေရးအတြက္နဲ႔ စစ္တိုက္တာကို ေတြ႔ရဖို႔
အေတာ္ခဲယဥ္းပါတယ္။ တျခားဘာသာ၀င္ေတြရဲ႔ အစဥ္အလာ အေလ့အထနဲ႔ မတူဘဲ ဗုဒၶ ဘာသာဟာ
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ က်င့္ႀကံတဲ႔ တရားကိုသာ သူမ်ားေတြကို ေဟာၾကားခဲ့တာပါပဲ လို႔
ဆိုခဲ႔ပါတယ္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာကို
ေရြးခ်ယ္ခဲ့သနည္းဟု မွတ္ခ်က္ေပးၾကရာတြင္
(၁) ဗုဒၶဘာသာ မွာ ဘာသာေရးျငင္းခံုမႈ၊ အဓိကရုဏ္းျဖစ္မႈ
No violence and crisis မရွိ။
(၂) ဗုဒၶဘာသာ မွာ ဘာသာေရးစစ္ပြဲ No Holy wars and religious wars မရွိ။
(၃) ဗုဒၶဘာသာသည္ ယံုၾကည္မႈထက္ ဆန္းစစ္, ေဝဖန္, ပိုင္းျခား, စိပ္ျဖာမႈ Can get verified and criticized on
beliefs ကို ဦးစားေပးသည္။
(၄) ဗုဒၶဘာသာသည္ စစ္မွန္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းမႈ ပန္းတုိင္ႏွင့္
သြားရာ ခရီးလမ္းေၾကာင္း Based on the
peaceful way ရွိသည္။
ဤသို႔ စသည္ျဖင့္
မွတ္ခ်က္ေပးထားသည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရေပသည္။
ဘာသာေရး အားလံုးကို ၿခံဳငံုသံုးသပ္၍ ဆန္းစစ္ရေသာ္
(၁) အေတြးအေခၚမွ ေပၚလာေသာ ဘာသာ၊
(၂) အမ်ိဳးသားေရးမွ ေပၚလာေသာ ဘာသာ၊
(၃) တကယ့္ စစ္မွန္ေသာ ဘာသာ ဟု သံုးမ်ိဳးရွိသည္ကို
ေတြ႔ရေပသည္။
ယေန႔ ကမၻာ့လူငယ္မ်ားသည္ မိရိုးဖလာ ကိုးကြယ္လာေသာ ဘာသာတရားမ်ားကိုသာ
ေလ့လာေတာ့တာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာကို ေလ့လာခဲ့ၾကေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ “အေကာင္းဆံုး ဘာသာအျဖစ္ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ – ဗုဒၶဘာသာကို တညီတညြတ္တည္းေရြးခ်ယ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ယေန႕
ကမၻာ့ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္
မ်ားေရာ၊ ေနာက္လုိက္မ်ားပါ ကမၻာ့ဘာသာအားလံုး ဗုဒၶဘာသာကိုို
ေလ့လာေနၾကၿပီ”
ဟု ေျပာျပေနျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ကမၻာ့လူသားမ်ားက မိမိတို႕
ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အတြင္းမွီတင္း
ေနထိုင္ၾကေသာ ႏိုင္ငံသား ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားကို္ ခ်ဥ္းကပ္ေလ့လာ လာၾကေတာ့မည္မွာ
ေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္ေနေပသည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားကို တကယ့္
စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ တရားမ်ား Real TRUTH မ်ားကို
မိမိတို႕သည္ မည္ကဲ့သို႕ သာသနာျပဳ working as a missionary ေပးမည္လဲဟူ၍ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုမိမိ ျပန္လည္ေမးျမန္းဖို႔ လိုအပ္သည္။ မိမိတို႔ ထံတြင္တကယ့္ျငိမ္းခ်မ္းမႈ ဗုဒၶဘာသာတရား Essence of Buddhism ရွိျပီးျပီလား? ျမတ္စြာဘုရားညႊန္ၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း ဆင္းရဲကင္း၍ ခ်မ္းသာရေၾကာင္း၊ အင္မတန္
မွ
မြန္ျမတ္လွသည့္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ၿပီး ၿပီးျပည့္စံုလွသည့္ လမ္းေကာင္းလမ္းမွန္မ်ား၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမူဝါဒလမ္းစဥ္မ်ား၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားေတာ္မ်ားႏွင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမမ်ားကို ကိုယ္တိုင္လိုက္နာၿပီး သူတစ္ပါးကိုလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ ရွင္းလင္းေဟာ
ေျပာႏိုင္ရန္မွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေကာင္းမ်ား Good Buddhists ၏ အေရးႀကီးေသာ တာဝန္ တစ္ခုျဖစ္ေလသည္။
ဗုဒၶဘာသာဆိုတာဘာလဲ?
ဗုဒၶရဲ႕အယူ၀ါဒဆိုတာကဘာလဲ?.....ဆိုတာႏွင့္ ပတ္သက္လာ
ေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေကာင္းဆံုး ကိုးကားစရာက ကာလာမ သုတၱန္ ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာႀကီးေပၚက မည္သည့္အယူ၀ါဒမ်ိဳးႏွင့္မ်ွ မတူေသာ တစ္ခုတည္းေသာ အစစ္ေဆးခံႏိုင္ ဘာသာျဖစ္သည္။
ဘယ္သူေျပာလို႔မွ မယံုပါနဲ႔၊ ဘယ္သူေျပာလို႔မွလည္း လက္မခံပါနဲ႔၊ အစဥ္အလာမို႔ပါ၊
ေၾကာက္ရလို႔ပါ၊
ဘယ္လိုအေႀကာင္းေၾကာင့္မွ အလြယ္တစ္ကူ လက္မခံပါနဲ႔၊ ေလ့လာပါ၊ ဆန္းစစ္ပါ၊ ကိုယ္တိုင္ေက်နပ္မွ ယံုၾကည္လက္ခံပါ၊ ကိုယ္တိုင္ စမ္းသပ္က်င့္သံုးၾကည့္ပါ၊ အမွန္ကို ေတြ႔လိမ့္မယ္၊ သိလိမ့္မယ္လို႔ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ verification မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏိုင္သည္မွာ ဗုဒၶဘာသာတစ္ခုတည္းမွာသာ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါေသာေၾကာင့္ သိပၸံ၏ ေရွ႕တြင္ ၿပံဳးရႊင္စြာ ဦးေဆာင္ေမာ္ၾကြားႏိုင္ေသာ အမွန္ဆံုးေသာ ဘာသာသာသနာဟု ေခတ္သစ္ သမိုင္းဆရာမ်ားက ဆိုၾကသည္။
ဗုဒၶဘာသာစတင္ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ဘီစီ ၅၈၈မွ စတင္ေရတြက္ပါက ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ ေက်ာ္
အခိုင္အခန္
့တည္တန္႔ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ခဲ့ေသာ ဘာသာတရားပါ။ အမ်ိဳးမ်ိဳး စူးစမ္းစစ္ေဆးမႈ
ေတြ၊
အႀကိမ္ႀကိမ္အဖန္ဖန္ ဆန္းစစ္မႈေတြၾကားတြင္ ဗုဒၵျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့
ေသာ တရားေတာ္မ်ားသည္ လမ္းစဥ္က
အျမဲမွန္သည့္တရား (universal truth) ျဖစ္သည္
ကို မွတ္ေက်ာက္တင္ သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့သည္မွာ အထင္အရွားပင္ျဖစ္သည္။
ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား လြန္စြာဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္
ဖြယ္ သမိုင္းအေထာက္အထားတစ္ခု တင္ျပလိုပါသည္။ ဘီစီ ၆၂၃တြင္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား
သည္ နီေပါႏိုင္ငံ၊ လုမၺိနီ ဥယ်ာဥ္တြင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့ၿပီး ဘီစီ ၅၈၈ မွ ဘီစီ ၅၄၃ အထိ ၄၅
ႏွစ္တိုင္တိုင္
နီေပါ ႏွင့္ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံ ေဒသအသီးသီးတြင္ မဂၢင္ ၈ ပါး၊ သစၥာ ၄ ပါး တရား
ေတာ္မ်ား၊ ေမတၱာတရား (loving kindness)၊ သည္းခံျခင္း (patience)၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း (forgiveness)၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး (peace)၊ လူသားတို႔ က်င့္ဝတ္ဆိုင္ရာ အဆံုးအမမ်ား (morality and humanism) ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေၾကာင္း၊ လူအေတာ္မ်ားမ်ား သိရွိၿပီး
ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ တိဘက္တို-ဘားမန္း Tibeto-Burman အမ်ိဳးအႏြယ္မွ ဗုဒၶ
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆင္းသက္လာခဲ့ေၾကာင္းကိုမူ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သတိမမူခဲ့ၾကေခ်။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားသည္ နီေပါလူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ Tibeto-burman တိဘက္-ဗမာ မ်ိဳးႏြယ္စုမွ ဆင္းသက္လာေသာေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္
ေၾကာင္း ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ အရွင္
ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသက အတိအလင္းေဟာ
ၾကားေတာ္မူခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာဆိုသည္မွာဘာလဲ? ဘာကိုရည္မွန္းၿပီး ဗုဒၶဘာသာကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ၾက
သလဲ? ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကဘာလဲ? အဲဒီပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔ ဘယ္တရား၊ ဘယ္အက်င့္မ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ရဲ႕တာ၀န္ ျဖစ္ပါသလဲ? ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္
ဆည္းကပ္ရျခင္းရဲ ့ ေလာကီ အက်ိဳးက ဘာရရွိပါသလဲ? ။ ေလာကုတၱရာ အက်ိဳးတရားက
ေရာ ဘာေတြရရွိပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါသလဲ? ဟူ၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေမးျမန္းလာပါက
မိမိတို႔က မွန္မွန္ကန္ကန္တိတိက်က် ရွင္းလင္းေျဖဆိုႏိုင္ဖို႔ လြန္စြာမွ အေရးႀကီးလွသည္။
What is the purpose of
life according to Buddhism?
What is the highest goal
of life in Buddhism?
How to Practice Buddhism
for beginners?
Where to begin study and
practice?
How to share, teach and
explain Buddhism for beginners?
ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ဇြတ္အတင္း ၀ါဒ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ အမုန္းတရားဝါဒ မဟုတ္ေခ် ။ ကိုယ့္အယူ
၀ါဒႏွင့္ မတူသည့္ အျခားအယူ၀ါဒရွိသူမ်ားကို ႏွိပ္စက္ညွင္းဆဲျခင္း၊
သတ္ျဖတ္ျခင္းဟူ၍ ကမၻာ့သမိုင္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးတြင္ မည္သည့္အခါမွ် မရွိခဲ့ဖူးေခ် ။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔မွ စတင္
ဆင္ႏႊဲေသာ စစ္ပြဲ မရွိေခ် ။
ဗုဒၶသာသနာျပန္႔ပြားေအာင္ သာသနာျပဳၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္လည္း တရားလမ္းမွန္ကို
ျပရန္သာ ရည္ရြယ္ေတာ္မူၾက၍ အျခားသူမ်ားအား ေထာက္ထားသည္းခံၾကၿပီးလ်ွင္ ေမတၱာ
ႏွင့္သာသနာျပဳ ၾကေလသည္။
ျမတ္စြာဘုရားညႊန္ၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း ဆင္းရဲကင္း၍ ခ်မ္းသာရေၾကာင္း လမ္းေကာင္းလမ္းမွန္ကို ျပရန္မွာ
ဗုဒၶဘာသာဝင္ေကာင္းမ်ား၏ တာ၀န္ျဖစ္ေလသည္။ ၎ လမ္းမွန္အတိုင္း အျခားသူမ်ား
လိုက္မလိုက္မွာ ထိုသူတို႔၏ တာဝန္သာျဖစ္ေလ သည္။ မိမိအက်ိဳး၊သူတပါးအက်ိဳး၊
ဗုဒၶဘာသာအက်ိဳး၊ ထို (၃) မ်ိဳး ကို စနစ္တက် သယ္ပိုး ရြက္ေဆာင္ႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကဖို႔ လြန္စြာမွ အေရးႀကီးလွသည္။
ဗုဒၶဘာသာသည္ ကိုးကြယ္ရံုမွ်ေသာ
ဘာသာ(Religion)
မ်ိဳးမဟုတ္
သီတဂူဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္ဉာဏိႆ ရ က ဗုဒၶဘာသာသည္ ကိုးကြယ္ယံုမ်ွေသာ ဘာသာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္မႈကိုသာမက
အသိဉာဏ္၊ စရဏ အက်င့္တို႔ကို စနစ္တက် ပူးေပါင္းက်င့္ႀကံရေသာ ဘာသာတရား၊ စစ္မွန္ေသာ
သာသနာေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ဆိုခဲ့၏။
ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ယံုၾကည္မႈကိုသာ ဦးစားေပး၍ အသိဉာဏ္ မပါေသာ (Religion)
မ်ိဳးလည္း မဟုတ္။ အသိဉာဏ္ကိုသာ ဦးစားေပး၍
ယံုၾကည္မႈမပါေသာ (Philosophy)
မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ေပ။ စရဏ ေခၚ ကိုယ္တိုင္က်င့္ရသည့္
အက်င့္တရားကေတာ့
Religion
ႏွင့္ Philosophy ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးမွာ
မရွိေပ။ ဗုဒၶ၀ါဒမွာ စရဏ
(အက်င့္) က ပဓာန
ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးရေသာ ၀ါဒျဖစ္၏။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားကိုးၾကပါေလာ့။
ဗုဒၶဘာသာကို ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ႏိုင္ၾက ပါေလာ့။
ဗုဒၶဘာသာသည္ ယံုၾကည္မႈ စရဏ (အက်င့္) ႏွင့္ အသိဉာဏ္ပါေသာဘာသာ
ျဖစ္၏။
ဇာတံ သရဏေတာ ဘယံ-ကိုးကြယ္ရာမွ ေဘးျဖစ္တတ္သည္-ဟူေသာ
ဗုဒၶစကားေတာ္အရသတၱ၀ါမ်ားစြာတို႔သည္ ကိုးကြယ္မွား၍ ေဘးဒုကၡမ်ားစြာ ေရာက္ခဲ့
ၾကသည္။ ေရာက္ေနၾကသည္။ ေရာက္ၾကလိမ့္ဦးမည္။
သတၱ၀ါမ်ားစြာတို႔သည္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ အျဖာျဖာကို လိုလားေတာင့္တ ေသာေၾကာင့္လည္း
ကိုးကြယ္ရာရွာၾကသည္။
ေဘးအႏၲရာယ္တခုခုျဖင့္ ျခိမ္းေျခာက္ခံရေသာ ေၾကာင့္လည္း
ကိုးကြယ္ရာ
ရွာၾကသည္။ ကိုးကြယ္ရာ ရေသာအခါ ထိုကိုးကြယ္ရာက
ခ်မ္းသာစည္းစိမ္
အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေပးလိမ့္မည္ဟူ၍လည္း ယံုၾကည္ၾကသည္။
ေဘးအႏၲရာယ္ကို
ကာကြယ္ေပးလိမ့္မည္ဟူ၍လည္း ယံုၾကည္ၾကသည္။
သစ္သီးစားခ်င္သူသည္
သစ္ပင္ေပၚမတက္ဘဲ သစ္ပင္ေအာက္က ထိုင္၍ သစ္ပင္ကို
ရွိခိုးဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္
သစ္သီး မစားရေပ။ သစ္ပင္ေပၚတက္မွ သစ္သီးစားရမည္
ျဖစ္၏။
ဒီဘက္ကမ္းမွ ျမစ္ကို ျဖတ္၍ ဟိုဘက္ကမ္း သြားလိုသူသည္ ေလွရွာ၍
ခပ္ျမန္ျမန္
ကူးရမည္သာ ျဖစ္၏။ ဟိုဘက္ကမ္းသည္ ငါ့ဆီလာပါေစ
ဟု ဆုေတာင္းေနရံုျဖင့္
ဟိုဘက္ကမ္း မေရာက္ေပ။ ေရာဂါ အနာ စြဲကပ္သူသည္ ဆရာ၀န္ကို
ရွိခိုးရံုျဖင့္
အနာေရာဂါ မေပ်ာက္ေပ။ ဆရာ၀န္ ညႊန္ၾကားသည့္ ေဆးကို
ေသာက္ရမည္သာျဖစ္၏။
ဆရာ၀န္ တားျမစ္သည္ကို လိုက္နာရမည္သာ ျဖစ္၏။
သို႔မွ အနာေရာဂါ ေပ်ာက္ေပမည္။ သစ္သီးစားခ်င္လ်က္ သစ္ပင္ေပၚ
မတက္ဘဲ သစ္ပင္ ရွိခိုးေနသလို-ဟိုဘက္ကမ္း သြားခ်င္လ်က္ ေလွရွာ၍ မကူးဘဲ ျမစ္ႀကီးကို
ရွိခိုးေနသလို-အနာေရာဂါ ေပ်ာက္လိုလ်က္ ေဆးမေသာက္ခ်င္ဘဲ ဆရာ၀န္ကို ရွိခိုးေနသလို
ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္၍ ခ်မ္းသာသုခမ်ားစြာကို
လိုလားၾကကုန္ေသာ
သတၱ၀ါတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ အမွန္ကို မရၾကသည့္အတြက္ ခ်မ္းသာသုခ
မရသည့္အျပင္ ပို၍ပင္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနၾကသည္။
ကိုးကြယ္ရာအမွန္ကား အက်င့္တရား (စရဏ) ပင္ ျဖစ္၏။
သစ္သီးစားခ်င္သူသည္ သစ္ပင္ေပၚတက္ရမည္သာ ျဖစ္၏။
ဟိုဘက္ကမ္း ေရာက္လိုလွ်င္ ေလွရွာ၍ ကူးရမည္သာ ျဖစ္၏။
အနာေရာဂါ ေပ်ာက္လိုလွ်င္ ေဆးေသာက္ရမည္သာ ျဖစ္၏။
ထိုနည္းတူစြာ ဆင္းရဲလြတ္လိုလွ်င္ မေကာင္းက်င့္ကို
ေရွာင္ရမည္။
ခ်မ္းသာရလိုလွ်င္ အေကာင္းက်င့္ကို က်င့္ရမည္ ျဖစ္၏။
မိမိအက်င့္မေကာင္းလို႔ မိမိဆင္းရဲတာ၊ မိမိအက်င့္ေကာင္းလို႔
မိမိခ်မ္းသာတာ
ထင္ရွားပါသည္။
ဒုစရိုက္ဟူသည္ အျပစ္လည္း သင့္၏။ ဒုကၡလည္း ေပးတတ္သည္။
သုစရိုက္ဟူသည္
အျပစ္လည္း ကင္း၏။ သုခကိုလည္း ေပးတတ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာရလိုလွ်င္
သုစရိုက္ကို က်င့္သံုးရမည္သာ ျဖစ္၏။ ဆင္းရဲကင္းလိုလွ်င္
ဒုစရိုက္ကို
ေရွာင္ရွားရံုသာျဖစ္၏။
တရားက်င့္သူကို တရားက ျပန္၍ ေစာင့္ေရွာက္ပါသည္။ (ဓေမၼာ ဟေ၀
ရကၡတိ ဓမၼစာရီ ) ထို႔ေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ျခင္းဟူသည္ က်င့္သံုးျခင္းပင္ ျဖစ္၏။
က်င့္သံုးရာ၌လည္း ယံုၾကည္မႈႏွင့္ အသိဉာဏ္ (သဒၶါႏွင့္ပညာ) ညီညြတ္စြာ ေပါင္းစပ္၍
သတိျဖင့္ က်င့္သံုးရပါသည္။ ဤက်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ ဒုကၡႏွင့္ဒုကၡျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္း
ရင္းကိုလည္းသိရမည္။ သုခႏွင့္သုခ ၏ အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း သိရမည္။
က်င့္ၾကံမႈႏွင့္ အမွန္တရား
ဤအမွန္တရား ေလးပါးကို သိေစေသာ အက်င့္မ်ိဳးက္ို ဗုဒၶ၀ါဒ
ေခၚသည္။
ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ယံုၾကည္မႈကိုသာ ဦးစားေပး၍ အသိဉာဏ္ မပါေသာ (Religion)
မ်ိဳးလည္း မဟုတ္။ အသိဉာဏ္ကိုသာ ဦးစားေပး၍ ယံုၾကည္မႈမပါေသာ (Philosophy)
မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ေပ။ စရဏ ေခၚ ကိုယ္တိုင္က်င့္ရသည့္
အက်င့္တရားကေတာ့
Religion
ႏွင့္ Philosophy ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးမွာ
မရွိေပ။ ဗုဒၶ၀ါဒ မွာ စရဏ(အက်င့္) က ပဓာနျဖစ္ ေသာေၾကာင့္ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးရေသာ
၀ါဒျဖစ္၏။ လူျဖစ္ဖို႔ ခက္၏။ သဒၶါႏွင့္ပညာ ျပည့္စံုေသာ လူ ျဖစ္ဖို႔ ပို၍ခက္၏။
ထိုထက္ ပိုူ၍ ခက္သည္ကား စရဏ (အက်င့္)ျဖစ္၏။ သစၥာသိဖို႔ကား အခက္ဆံုးျဖစ္၏။
သစၥာမသိေသာေၾကာင့္ ခ်မ္းသာမရ၊ ဆင္းရဲေနၾကရ၏။
ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ဘာကို အေျခခံသလဲ
ယေန႔ကမၻာေလာကမွာ Religion ဆိုေသာ စကားကို လူတိုင္းသံုးစြဲေျပာဆိုေနၾကပါ
တယ္။ သူတို႔ေျပာေနတဲ့ အဓိပၸါယ္က လူသားေတြ ကိုးကြယ္တဲ့
ဘာသာတရားအားလံုး
Religion လို႔ ဆိုေနၾကတာပါပဲ။ အမ်ားေျပာၾကတဲ့အတိုင္းဆိုရင္
ဗုဒၶ၀ါဒလည္း Religion
အထဲ ပါ၀င္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒကို Religion မဟုတ္ဘူးလို႔ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့
ယံုၾကည္မႈ၊ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမႈထားျပီး ကိုးကြယ္ေနရတဲ့
စနစ္မ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ဗုဒၶ၀ါဒသည္ တစံုတေယာက္ေသာ
တန္ခိုးရွင္ကို ယံုၾကည္ျပီး မွီခိုေနရတဲ့ ၀ါဒမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အသိဉာဏ္ႏွင့္
အက်င့္ မပါတဲ့ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) မ်ိဳးကို ဗုဒၶ၀ါဒက
လက္မခံလိုပါဘူး။ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) ဆိုတာဟာ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံရပါတယ္။
အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အျေခခံမွ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) ဟာ အက်င့္တရားပါတယ္။
အက်င့္တရားပါမွ ခ်မ္းသာစစ္၊ ခ်မ္းသာမွန္ကိ္ု ရႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶက ဝကၠလိသုတ္မွာ ‘အို ဝကၠလိ၊ တရားကိုျမင္ေသာ သူသည္
ငါဘုရားကိုျမင္၏။ ငါဘုရားကိုျမင္ေသာ သူသည္ တရားကိုျမင္၏။’ လို႔
ေဟာၾကားထားပါတယ္။
ဗုဒၶရဲ့ အဆင္းေတာ္၊ အသံေတာ္၊ ဘုန္းေတာ္၊ တန္ခိုးေတာ္၊
ဉာဏ္ေတာ္ေတြကို အလြန္
အမင္း ၾကည္ညိဳျပီး ဗုဒၶအနားက မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့
ဝကၠလိ ရဟန္းေတာ္ကို ဗုဒၶက-
အို-ဝကၠလိ၊ ငါ၏ ပူတိကာယ (အပုပ္ျပည့္တဲ့ကိုယ္ႀကီး)
ကို ၾကည္ညိဳ၍ေနျခင္းဟာ
ဘာအက်ိဳး ရွိမည္နည္း။ သြားေလာ့၊ က်င့္ေလာ့-ဟု
ႏွင္ထုတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဝကၠလိ ရဟန္း
ကို ႏွင္ထုတ္တာဟာ သဒၶါ သာရွိျပီး ပညာႏွင့္ အက်င့္ကို
အသံုးမခ်လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶကို ဘယ္လို
ယံုၾကည္အားကိုးသလဲ
ဗုဒၶ၀ါဒမွာ သဒၶါကို လက္မခံဘူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သဒၶါကို
အေရးႀကီးတဲ့ သဘာ၀တရားတစ္ခု အေနနဲ႔ လက္ခံပါတယ္။ ဥပမာ-အနာေရာဂါ ရေနတဲ့ လူမမာဟာ
သူ႔ကိုေဆးကုတဲ့ ေဆးဆရာရဲ႔ အရည္အခ်င္းကို ယံုၾကည္ထားရသလိုပါပဲ။
ထို႔ျပင္ ပညာသင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသား တပည့္ဟာ မိမိအား
ပညာသင္ေပးေနတဲ့ ဆရာ့
အရည္အခ်င္းႏွင့္ ေမတၱာ၊ ကရုဏာကို ယံုၾကည္ထားရသလိုပါပဲ။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြဟာ ဗုဒၶအေပၚမွာ ဒုကၡအားလံုးးမွ လြတ္ေျမာက္ေရး
လမ္းစဥ္၊
ခ်မ္းသာစစ္ ခ်မ္းသာမွန္ ရရွိေရး လမ္းစဥ္ေတြကို ရွာေဖြေပးတဲ့
ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ျဖင့္ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အားကိုးၾကတယ္။
သို႔ေသာ္ ယံုၾကည္အားကိုးေနၾကတဲ့ သတၱ၀ါေတြရဲ့ အျပစ္ေတြ၊
အညစ္အေၾကးေတြ၊
ဆင္းရဲဒုကၡေတြကို ဗုဒၶက တန္ခိုးေတာ္နဲ႔
ပယ္ေဖ်ာက္ေပးလိမ့္မယ္၊
ခ်မ္းသာသုခအားလံုး ပစ္ခ်ေပးလိမ့္မယ္၊ ခ်မ္းသာတဲ့
ဘံုဌာနႀကီးတခုသို႔
ဆြဲေခၚကယ္တင္သြားလိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔
ဗုဒၶကို ယံုၾကည္အားကိုးေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဗုဒၶ ဘယ္လို ညႊန္ၾကားခဲ့သလဲ
ဗုဒၶကလည္း-သင္တို႔ရဲ့ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ အျပစ္ေတြ ငါ အားလံုး
ေဆးေၾကာသုတ္သင္ေပးမယ္၊ အျပစ္ႏွင့္ ဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ေစျပီး
ခ်မ္းသာတဲ့
ဘံုဌာနႀကီးတခုသို႔ ငါ ပို႔ေဆာင္ေပးမယ္-လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္တုန္းကမွ
အာမခံခ်က္ မေပးပါဘူး။ ဒီအာမခံခ်က္မ်ိဳး ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မွလည္း
မေပးႏိုင္ပါဘူး။
တစံုတေယာက္ရဲ့ ျပစ္မႈေတြကို ပယ္ရွားေပးႏိုင္တဲ့
တန္ခိုးသတၱိဟာ ဗုဒၶမွာ
မရွိပါဘူး။ တကယ္စင္စစ္ေတာ့ တစံုတေယာက္သည္
အျခားတစံုတေယာက္ကို
သန္႔ရွင္းေအာင္လည္း လုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ညစ္ႏြမ္းေအာင္လည္း
လုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး။ မိမိသည္သာလွ်င္ မိမိကုိယ္ကို
ညစ္ႏြမ္းေစႏိုင္ျပီး
မိမိသည္ပင္ မိမိ၏ သန္႔ရွင္းေရးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။
တေယာက္က
တေယာက္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆရာ တေယာက္ဟာ ေက်ာင္းသားတေယာက္ကို
သင္ၾကားျပသသလိုပါပဲ။ ဗုဒၶသည္ ဆရာႏွင့္တူစြာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကို ညႊန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။
မိမိကိုယ္ကို မိမိတို႔ အားကိုးၾကပါ။ ကိုယ္က်င့္ထားတဲ့
တရားကို
အားကိုးၾကပါ။ ကိုယ္က်င့္ထားတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားက လြဲလို႔
တျခား အားကိုးစရာ
မရွိပါဘူး-တဲ့။
လြတ္လပ္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္သည္ ဗုဒၶကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနေပမယ့္
စစ္ရႈံုးလို႔
လက္နက္ခ် အရႈံးေပး၊ အညံ႔ခံ လိုက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္
ျဖစ္လာတာနဲ႔ပဲ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာၾကံစည္ စဥ္းစား
ေ၀ဖန္ျခင္းတို႔ကို
စြန္႔လႊတ္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိစိတ္ထဲမွာ
အခ်ဳပ္အေႏွာင္မရွိ
လြတ္လပ္စြာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ
လြတ္လပ္ပါသလဲဆိုရင္ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဗုဒၶ ျဖစ္လာသည္အထိ မိမိရဲ့ အသိဉာဏ္မ်ားကို
ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ တို႔ခ်ဲ႔ႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶ၀ါဒရ့ဲ အစကေတာ့ သမၼာဒိ႒ိ ပါပဲ။ သမၼာဒိ႒ိ ဆိုတာ အသိဉာဏ္
မွန္ကန္ဖို႔၊
အယူအဆ မွန္ကန္ဖို႔ ပါပဲ။ ဒုကၡ ႏွင့္ ဒုကၡအေၾကာင္းမွန္ကို
သိရွိနားလည္ရမယ္။ ဤအခ်က္တို႔ကို သိရွိနားလည္ဖို႔ရန္
မိမိတို႔၏ စိတ္၊
ေစတသိက္ တို႔ရ့ဲ စြမ္းရည္သတၱိကို လြတ္လပ္စြာ အသံုးခ်ဖို႔
လိုအပ္ပါတယ္။
ထိုသစၥာတရားတုိ႔ကို ရွာေဖြေပးခဲ့တဲ့ ဗုဒၶက ေကာသလတိုင္း
ေကသမုတၱိရြာသား
ကာလာမ လူမ်ိဳးတို႔အား ေအာက္ပါအတိုင္း ေဟာထားခဲ့ပါတယ္။
ဗုဒၶရဲ့ စကားႀကီး ၁၀-ခြန္း
ကာလာမတို႔-
၁။ အဆင့္ဆင့္ေျပာဆိုလာခဲ့တဲ့ ေရွးစကား ၾကားရံုမွ်နဲ႔လဲ ၀ါဒတခု လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၂။ အစဥ္အဆက္က က်င့္သံုးလာတဲ့ ဓေလ့ထံုးစံအားလံုးလဲ မွန္တယ္လို႔ သိမ္းက်ံဳး
လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၃။ သူတပါး ေျပာတိုင္းလဲ မစံုစမ္း မဆင္ျခင္ဘဲ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၄။ စာနဲ႔ ေရးထားတိုင္းလဲ အားလံုးမွန္ျပီလို႔ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၅။ မိမိေတြးေတာၾကံဆလို႔ ေပၚလာတဲ့ မိမိရဲ့ ေတြးအၾကံေတြအားလံုး မွန္ျပီလို႔
လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၆။ မွီရာနည္းနိႆယေတြ ရွိသားပဲဆိုျပီး အဲဒီနည္းေတြကို မွန္ျပီလို႔ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၇။ မိမိအၾကံအစည္ အေတြးအေခၚကို မိမိဘာသာ အေၾကာင္း အေထာက္အထားေပးျပီး
ခိုင္လံုလွျပီလို႔ မယူလိုက္နဲ႔ဦး။
၈။ မိမိၾကိဳတင္ စဥ္းစား ေတြးေတာ လက္ခံထားေသာ အယူအဆႏွင့္ တစံုတေယာက္
ေဟာေျပာခ်က္၊ ေရးသားခ်က္၊ အယူအဆတို႔ ကိုက္ညီပါေပတယ္ဆိုျပီး
လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၉။ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားျပီး လူအမ်ား ေလးစားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီး
ေျပာတဲ့စကားပဲဆိုျပီးေတာ့လဲ လက္မခံလိုက္နဲ႔ဦး။
၁၀။ ငါတို႔ ေလးစားတဲ့ ငါတုိ႔ ဆရာ့စကားဆိုျပီးေတာ့လဲ အျပီးသတ္ လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
( ေကာင္းဆိုးႏွစ္ျဖာ ခြဲျခားပါ )
ကာလာမတို႔-
ဤတရားကား စက္ဆုပ္ဖြယ္ တရားတို႔ပါတကား။ ဤအက်င့္တို႔ကား
မေကာင္းေသာ အက်င့္တို႔ပါတကား။ ဤအက်င့္တို႔ကား
သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ကဲ့ရဲ့ေသာအက်င့္တို႔ပါတကားလို႔ သင္တို႔ကိုယ္တိုင္
ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔
သိႏိုင္ၾကသားပဲ။
အဲဒီလို သိတဲ့အခါ အဲဒီမေကာင္းတဲ့ အက်င့္တရားေတြကို
ပယ္လိုက္ၾက၊
စြန္႔လိုက္ၾကရံုပဲေပါ့။ အဲဒီအက်င့္ တစံုတခုကို က်င့္လို႔
အက်ိဳးမဲ့
ျဖစ္မယ္၊ ဆင္းရဲမယ္ဆိုရင္ ဘာျပဳလို႔ က်င့္ေနရမွာလဲ
ပယ္လိုက္ၾကေပါ့။
ကာလာမတို႔-သင္တို႔သည္ သင္တို႔၏ က္ုိယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္
ဤအက်င့္တရားတို႔သည္
အျပစ္ကင္း၍ သန္႔ရွင္းေသာ တရားမ်ား၊ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာျဖစ္၍
ပညာရွိ
သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ခ်ီးမြမ္းေသာ အက်င့္တရားေတြပဲလို႔
သိေသာအခါ
ဒီအက်င့္တရားမ်ိဳးကို လိုက္နာက်င့္သံုးၾကေပါ့။ သင္တို႔
ကိုယ္တိုင္
ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ သိႏိုင္ၾကသားပဲ။ ဘာျပဳလို႔
မ်က္စိမွိတ္ေနၾကတာလဲ။
ကိုယ္ပိုင္ထားေသာ စိတ္၊ ေစတသိက္တို႔ရဲ့ ထက္ျမက္လွစြာေသာ
စြမ္းရည္သတၱိေတြကို အသံုးခ်လိုက္ပါ။
ဤသုတၱန္လာ ဗုဒၶ၏ မိန္႔ခြန္းသံမ်ားဟာ ဘာသာေရးမွာ
မ်က္စိမွိတ္ေနၾကတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ေတြကို မ်က္စိပြင့္ေစတဲ့ စြမ္းအားတမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈ၌ ေတြေ၀ ေငးငိုင္ေနသူေတြကို
ၾကည္လင္တက္ၾကြလာေစတဲ့
မိန္႔ခြန္းေတာ္မ်ားလဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရားသည္
အျမင့္ျမတ္ဆံုးဆရာသခင္ (ဘုရား)
အေလာင္းေတာ္`ေသတေကတု´နတ္သားသည္နတ္ျဗဟၼာမ်ားၿခံရံလွ်က္`နႏၵ၀န္´ဥယ်ာဥ္ေတာ္တြင္နတ္သက္စုေတၿပီး` ခတၱိယ သာကီ၀င္မ်ိဳးႏြယ္ ဘုရင္သုေဒၶါဒနမင္းျမတ္ (King Suddhodana)
၏ မိဖုရားေခါင္ႀကီးေတာင္ညာစံေဒ၀ီသီရိမဟာမာယာ (Queen Siri Maha Maya)´၏၀မ္းၾကာတိုင္တြင္`မဟာသကၠရာဇ္(၆၇)ခု၊၀ါဆိုလျပည့္ညသန္းေခါင္းယံ
အခ်ိန္တြင္သေႏၶယူေတာ္မူပါတယ္။
ထိုသို႔သေႏၶယူေတာ္မူစဥ္တြင္တစ္ေသာင္းေသာေလာကဓါတ္သည္ေကာင္းခ်ီးေပး
သည့္အေနဖင့္သိမ့္သိမ့္ခါေအာင္တုန္လႈပ္ၿပီး၊ဘုရားအေလာင္ေတာ္တို႔ေနာက္ဆံုး
ဘ၀ပဋိသေႏၶတည္ယူေတာ္မူသည့္အခါျဖစ္ေပၚလာၿမဲဓမၼနိယာမဓမၼတာသေဘာ
အတိုင္း´ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္ပဋိသေႏၶတည္ယူေတာ္မူသည္ကို
ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ားႀကိဳတင္သိရွိကာျပင္ဆင္ႏိုင္ေစရန္အတြက္
အလြန္ထူးျခားဆန္းၾကယ္ေသာ ပုဗၺနိမိတ္ႀကီး(၃၂) ပါးတို႔သည္
ထင္ရွားျဖစ္ေတာ္မူပါသည္။
ထို ပုဗၺနိမိတ္ႀကီး
(၃၂)ပါးမွာ-
(၁) တစ္ေသာင္းေသာာ စၾက၀႒ာတိုက္တို႔၌
မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ အလင္းေရာင္ႀကီး ျပန္႔ႏွံ႔ျခင္း။
(၂)ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ဘုန္းအသေရေတာ္ကိုဖူးျမင္လိုၾကသည့္ပမာမ်က္ေစ့ႏွစ္ကြင္းအလင္းမရခဲ့ၾကေသာသူတို႔သည္ ထိုခဏ၌ မ်က္ေစ့အလင္းျပန္လည္၍ျမင္ရျခင္း။
(၃)နားမၾကားရေသာ သူတို႔သည္
နားပင္းေပ်ာက္ကာ အသံကိုၾကားရျခင္း။
(၄) အ, ေသာ စကားမေျပာႏိုင္ေသာ သူတို႔သည္ ထိုခဏ၌ အ အ,ေပ်ာက္ကာ
စကားေျပာႏိုင္ၾကျခင္း။
(၅) ကုန္း-ကြ-
ေကာက္-ခြင္ေသာ သူတို႔သည္ ထိုခဏ၌ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ကိုယ္ရွိၾကျခင္း။
(၆) ေျခဆြံ႔ ေျခခြင္၍
မသြားႏိုင္ေသာ သူတို႔သည္ ထိုခဏတြင္ ေျခခြင္၊ေျခဆြံ႔ေပ်ာက္ကာ
သြာလာႏိုင္ၾကျခင္း။
(၇) လက္ထိပ္၊
သံေျခခ်င္းစသည့္အေႏွာင္အဖြဲ႔မ်ား ခံၾကရကုန္ေသာ သူတို႔သည္လည္း
ထိုခဏ၌ အခ်ဳပ္၊ ေထာင္၊ ေႏွာင္အိမ္၊ အေႏွာင္အဖြဲ႔အားလံုးမွ
ကြ်တ္လႊတ္ၾကျခင္း။
(၈) ငရဲႀကီး(၈)ထပ္ႏွင့္
အလံုးစံုေသာ ငရဲငယ္အေပါင္းတို႔သည္ ထိုခဏ၀ယ္ ငရဲမီးၿငိမ္း၍
ခ်မ္းသာစြာေနၾကရျခင္း။
(၉) ၿပိတၱာဘံု
(ၿပိတၱာေလာက)၌ ဆာေလာင္ျခင္း၊ ေရမြတ္သိပ္ျခင္း ကင္းစင္၍ ၀၀လင္လင္ ခ်မ္းသာျခင္း။
(၁၀) တိရိစၧာန္
အားလံုးတို႔သည္ အႏၱရာယ္မရွိေဘးခပ္သိမ္းမွ ကင္းလြတ္ၿငိမ္းျခင္း။
(၁၁) အနာေရာဂါခံစားေနၾကရကုန္ေသာ
သတၱ၀ါအားလံုးတို႔သည္ ထိုေရာဂါမွန္သမွ်မွ
ကင္းလြတ္ေပ်ာက္ကင္းၾကျခင္း၊
(၁၂) သတၱ၀ါအားလံုးတို႔သည္
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခ်စ္ဖြယ္ေသာစကား၊ ခ်ိဳသာေသာစကားမ်ားကိုသာ ေျပာဆိုၾကျခင္း။
(၁၃) ျမင္းတို႔သည္
ရႊင္လန္းျမဴးတူးၾကကုန္လွ်က္ ခ်ိဳန္ၿမိန္သာယာေသာအသံျဖင့္ ျမည္ဟီးၾကကုန္၏။
(၁၄) ဆင္အေပါင္းတို႔သည္လည္း
ရႊင္လန္းျမဴးတူးၾကကုန္လွ်က္ ခ်ိဳၿမိန္သာယာေသာ အသံျဖင့္
ျမည္ဟီးၾကျခင္း။
(၁၅) စည္၊ေစာင္း၊
အစရွိေသာ တူရိယာပစၥည္းတို႔သည္ မတီးမမႈတ္ပါပဲလွွ်က္ သူ႔အလိုလို ျမည္ၿမဲေသာ အသံကို က်ဴးရင့္ျမည္တမ္းၾကျခင္း။
(၁၆) လူတို႔၀တ္ဆင္
တန္ဆာဆင္ထားေသာ လက္ေကာက္ ၊ ေျခခ်င္းအစရွိေသာ
အဆင္တန္ဆာ ဒြါရယာတို႔သည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု
မထိခိုက္မိၾကပါပဲလွ်က္ အလိုအေလွ်ာက္ အသံျမည္ၾကျခင္း။
(၁၇) အလံုးစံုေသာ
အရပ္မ်က္ႏွာ လဟာခပင္း ရႈျမင္ကြင္းတို႔သည္
သန္းရွင္းၾကည္လင္ၾကျခင္း။
(၁၈) သတၱ၀ါတို႔အား
ေအးျမျခင္းကို ျဖစ္ေေစလွ်က္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ
ေလျပည္ေလညွင္းတို႔သည္ ျဖည္းညင္းသာယာတိုက္ခိုက္လာၾကကုန္၏။
(၁၉) အခါမဲ့ မိုးႀကီးသည္
ေဘးမရွိေစပဲ ရြာသြန္းၿဖိဳးျခင္း
(၂၀) မဟာပထ၀ီေျမႀကီးမွ
ႀကည္လင္ေအးျမေသာ ေရတို႔သည္ အလိုလိုစိမ့္ထြက္လာၾကျခင္း။
(၂၁) ငွက္အေပါင္းတို႔သည္
ေကာင္ကင္ျပင္၌ ပ်ံသန္းျခင္း မျပဳၾကျခင္း။
(၂၂) အၿမဲမျပတ္
စုန္ဆင္းေနေသာ ျမစ္ေရအလ်င္တို႔သည္ `သခင္က ေငါက္သျဖင့္
ေႀကာက္ရြ႔ံစြာ ရပ္နားၾကသည့္ ကြ်န္မ်ားအတိုင္း´ ဆက္လက္စီဆင္းျခင္း စုန္ဆင္းျခင္းမရွိၾကပဲ ပကတိရပ္တန္႔ ၿငိမ္သက္၍ေနၾကျခင္း။
(၂၃) ပကတိငန္ေသာအရသာရွိေသာ
မဟာသမုဒၵရာေရတို႔သည္ ထိုခဏ၌ ခ်ိဴၿမိန္လာႀကျခင္း။
(၂၄) အလံုးစံုေသာ
အရပ္မ်က္ႏွာတို႔၌ အဆင္းသံုးျဖာရွိေသာ ၾကာမ်ိဳးငါးပါးတို႔သည္
ပြင့္လႊားျဖန္႔က်က္ ေ၀ဆာစြာလွပပြင့္ထြန္းၾကကုန္၏။
(၂၅) ကုန္းေျမေပၚတြင္
ေပါက္ေရာက္ၾကကုန္ေသာ ပန္းပင္တို႔ႏွင့္၊ ေရအတြင္း၀ယ္
ေပါက္ၾကကုန္ေသာ ပန္းပင္တို႔သည္
ထိုခဏ၌ တစ္ၿပိဳင္နက္ ပြင့္ၾကကုန္ျခင္း။
(၂၆) သစ္ပင္တို႔၏
ပင္လံုး၊ပင္စည္တို႔မွ `ခႏၶပဒုမ´ေခၚ ပင္စည္ပန္းတို႔သည္ သစ္ပင္၏
ပင္စည္တို႔မွ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ပြင့္ၾကျခင္း။
(၂၇) သစ္ပင္တို႔၏
သစ္ခက္တို႔သည္ `သာခါ ပဒုမ´ေခၚ သစ္ပင္၏ အခက္တို႔မွ ပန္းပြင့္တို႔ကို အံ့ၾသဖြယ္ရာ
ပြင့္ၾကျခင္း။
(၂၈) သစ္္ပင္တို႔၏
အႏြယ္တို႔သည္ `လတာပဒုမ´ ေခၚ သစ္ႏြယ္တို႔မွ ပန္းပြင့္တို႔ကို
အံ့ၾသဖြယ္ရာ ပြင့္ၾကျခင္း။
(၂၉) သစ္ပင္
ႏြယ္ပင္တို႔၏ အရိုးတံတို႔သည္ `ဒ႑ပဒုမ´ ေခၚ သစ္ပင္ အႏြယ္တို႔၏
အရိုးတံတို႔မွ ပန္းတို႔သည္ ကုန္းေျမတခြင္
ေက်ာက္ဖ်ာအျပင္တို႔ကို ေဖာက္ထြင္းကာ ခုႏွစ္ဆင့္ ခုႏွစ္ဆင့္ျဖစ္၍
ပြင့္ထြန္းေပၚထြက္လာၾကျခင္း။
(၃၀) ေကာင္းကင္၌
ပဒုမၼာၾကာပန္းတို႔သည္ ေအာက္သို႔ဆြဲက်ျခင္း။
(၃၁)ထက္၀န္းက်င္အရပ္မ်က္ႏွာတို႔တြင္
ေကာင္းကင္မွ ပန္းမိုးတို႔ တၿဖိဳးၿဖိဳးရြာသြန္းၾကျခင္း။
(၃၂) ထက္ေကာင္းကင္၌
နတ္တို႔၏ တူရိယာတို႔သည္ မတီးမမႈတ္ရပါပဲ အလိုအေလ်ာက္
အသံစံုျမည္ၾကျခင္း။ ဟူေသာ (၃၂) ပါးေသာ `ပုဗၺနိမိတ္ေတာ္ႀကီး´တို႔ကို
ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ထို ပုဗၺနိမိတ္ေတာ္ႀကီး(၃၂)ပါးကို `အံ့ဖြယ္ႀကီး´(၃၂)ပါးဟူ၍လည္းေခၚဆိုၾကပါသည္။
အေလာင္းေတာ္သည္ ပဋိသေႏၶေနေတာ္မူသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္
ေတာင္ညာစံေဒ၀ီ
`သီရိမဟာမာယာ´ Queen Siri Maha Maya မိဖုရားေခါင္ႀကီးသည္ ထူးဆန္းေသာ
အိပ္မက္ကိုျမင္မက္ေတာ္မူပါသည္။
``စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းႀကီး ေလးဦးတို႔သည္ အိပ္ရာသလြန္ႏွင့္တကြ
မိမိကို ဟိမ၀ႏၱာေတာသို႔ ေဆာင္ယူၿပီး အင္ႀကင္းပင္ႀကီး၏ေအာက္ ေဆးဒါန္းျမသီလာ
ေက်ာက္ဖ်ာေပၚတြင္ ခ်ထားကာ နတ္သမီးေလးဦးတို႔က သီတာန၀ရတ္ ေရစင္ျဖင့္
ေရခ်ိဳးသန္႔စင္ၿပီး နတ္တို႔၏ အေမႊးနံ႔သာ နတ္တန္ဆာတို႔ကို ၀တ္ဆင္ေပးေတာ္မူလွ်က္
ေရႊေတာင္ ထပ္ရွိေရႊဗိမာန္သို႔ ေဆာင္ယူ၍ အိပ္ေစေတာ္မူပါတယ္။ ထိုအခါတြင္
ဆင္ျဖဴေတာ္ႀကီးတစ္ေကာင္သည္ ေျမာက္အရပ္မွလာေရာက္၍
လက္ယာရစ္လွည့္လည္ကာ မိဖုရားႀကီး၏ လက်္ာနံပါးမွ
၀မ္းႀကာတိုက္အတြင္းသို႔
၀င္ေရာက္သြားသည္ကိုျမင္မက္ေတာ္မူပါသည္´´
အေလာင္းေတာ္ျမတ္ ပဋိသေႏၶယူေတာ္မူသည္မွစ၍ မယ္ေတာ္သည္ ရာဂစေသာ
ကိေလသာမ်ားျပဳလုပ္လိုျခင္းမရွိေတာ့ပဲ
သီလတရားျဖင့္သာသန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ
ေနပါတယ္။
မဟာမာယာေဒ၀ီသည္ ဘုရားအေလာင္းအေလာင္းေတာ္ျမတ္ကို ပဋိသေႏၶယူ
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ထားရပါေသာ္လည္းအျခားေသာကိုယ္၀န္ေဆာင္မ်ားကဲ့သို႔လက္ေျခေဖာေရာင္ျခင္း၊အစရွိေသာေရာဂါ၊ကိုယ္လက္အဂၤါအစိပ္အပိုင္းမ်ားတစ္စံုတစ္ရာ
နာက်င္ျခင္း၊ ေလးလံျခင္း စေသာ ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္းမ်ိဳးလံုုး၀မရွိပဲ ပကတိအတိုင္း
သက္ေတာင့္သက္သာ ခ်မ္းသာစြာႏွင့္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတာ္မူပါသည္။
အေလာင္ေတာ္ျမတ္၏သေႏၶဓါတ္ရင့္က်က္ျခင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္မိမိ၏၀မ္းၾကာတိုက္အတြင္း၌
တည္ေနေသာ အေလာင္းေတာ္ျမတ္ကို ၾကည့္ရႈေသာအခါတြင္
ဓမၼကထိအရွင္ျမတ္ကဲ့သို႔မိခင္၏ေက်ာရိုးကိုေနာက္မွီျပဳလ်က္ထက္၀ယ္ဖြဲ႔ေခြတင္ပလႅင္ေခြထိုင္ေနေသာအေလာင္းေတာ္ျမတ္ကို
ထင္ရွားစြာ ျမင္ရပါသည္။
ထို႔အျပင္ ဖြားျမင္ေတာ္မူေသာအခါတြင္လည္း ရပ္လ်ွက္ေသာ
အေနအထားျဖင့္သာ ဖြားျမင္ေတာ္မူၾကၿပီး၊ အညစ္အေႀကးတို႔ျဖင့္
ကပ္ၿငိေပက်ံျခင္းမရွိပဲသန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္စြာ အ၀တ္အထည္အသစ္ေပၚတြင္ တင္ထားေသာ
ပတၱျမားရတနာကဲ့သို႔တင့္တယ္စြာ
ဖြားျမင္ေတာ္မူပါသည္္။ ဥပမာဆိုရေသာ္
တရားေဟာၿပီး၍ဓမၼာသနပလႅင္ေပၚမွျဖည္းညွင္း
သာယာစြာၾကြဆင္းလာေသာ ဓမၼကထိက အရွင္ျမတ္ကဲ႔သို႔လည္းေကာင္း၊
ေစာင္းတန္း
ေလွကားမွ ၿငိမ္သက္ခ်မ္းသာစြာ သက္ဆင္းလာေသာေယာက်္ားျမတ္
ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ေရာင္ျခည္တစ္ေထာင္ အလင္းေဆာင္သည့္ ထြန္းေျပာင္ပ၀င္း
သူရိန္ေနမင္းသည္ ေရႊေတာင္ကို ေဖာက္ထြင္းကာ ထြန္းလင္းလာသကဲ့လည္းေကာင္း၊ ေၾကာက္လန္႔
ငိုေႀကြးျခင္းမရွိပဲ သတိသမၸဇဥ္ ျပည့္စံုစြာျဖင့္မ်က္လံုးေတာ္ကိုဖြင့္လွ်က္ ေျခေတာ္
တို႔ကိုဆန္႔တန္းကာ လက္ဖ၀ါးေတာ္မ်ားကို ျဖန္လွ်က္ ၿငိမ္သက္
သန္႔စင္ ခ်မ္းသာစြာ ဖြားျမင္ေတာ္မူပါသည္။
ကိုယ္၀န္ရင့္မာ၍ ဆယ္လေစ့ေသာအခါတြင္ မဟာမာယာေဒ၀ီသည္
ေဆြေတာ္၊မ်ိဳးေတာ္၊
ခမည္းေတာ္မယ္ေတာ္တို႔၏ေနျပည္႒ာနျဖစ္ေသာ`ေဒ၀ဒဟ´သြားလိုေသာဆႏၵျဖစ္ေတာ္မူတာေႀကာင့္သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးအားပန္ႀကားေလ၏၊မင္းႀကီးသည္`ကပိလ၀တ္ျပည္မွ´ငါးယူဇနာေ၀းေသာ`ေဒ၀ဒဟျပည္´သို႔သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ကိုေကာင္းစြာရွင္းလင္းတန္
ဆာဆင္ေစကာစစ္အဂၤါေလးပါးၿခံရံေစလွ်က္ေျခရံသင္းပင္း
ကိုယ္ရံေတာ္ အေဆာင္အေယာင္မ်ားစြာျဖင့္ ခမ္းနားစြာ ေဒ၀ဒဟျပည္သို႔
ေဆာင္ပို႔ေစေတာ္မူပါသည္။
ကပိလ၀တ္ေနျပည္ေတာ္(kapilvastu,Nepal) ႏွင့္ ေဒ၀ဒဟေနျပည္ေတာ္ (Devadaha,Nepal)
ႏွစ္ျပည္ေထာင္တို႔၏အၾကားတြင္ရွိေသာ လုဗၺိနီ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔
ဆိုက္ေရာက္ေသာ အခါတြင္ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္၏
ဘုန္းသမၻာန္ေတာ္ေၾကာင့္အင္ၾကင္းပင္အားလံုးတို႔သည္ပင္ရင္းမွစ၍ အခက္အကိုင္းအဖ်ားတိုင္းေအာင္ပင္လံုးကြ်တ္ပြင့္လွ်က္ရွိပါသည္။
ထိုအင္ႀကင္းပြင့္တို႔အႀကားတြင္ အေရာင္အေသြမ်ိဳးစံုးေသာ
လိပ္ျပာ
ေက်းငွက္တို႔၏ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ တြန္က်ဴးေနၾကသည္ကို
ေတြ႔ျမင္ရေလေသာ္
မိဖုရားသည္ထိုအင္ႀကင္းဥယ်ာဥ္၀ယ္နားေနေတာ္မူလိုသည့္ဆႏၵျဖစ္ၿပီးနားေနၾကပါသည္။
မဟာမာယာေဒ၀ီမိဖုရားေခါင္ Queen Siri Maha Maya သည္ လုမၺိနီမဂၤလာအင္ႀကင္း
ဥယ်ာဥ္အတြင္း (Lumbini, Nepal) အတြင္း၀ယ္လြန္စြာလွပေျဖာင့္စင္း၍ တပင္လံုး
ပန္းမ်ားအတိပြင့္ေနေသာအင္ႀကင္းပင္၏အခက္ကိုလက္ျဖင့္လွမ္းယူလိုက္ေသာအခါတြင္
ထိုအင္ႀကင္းအကိုင္းအခက္သည့္ သက္ရွိသည့္အလား မိဖုရားႀကီးသို႔ အလိုအေလွာက္
ေအာက္သို႔တြဲက်ကာ ကိုင္းညႊတ္ေပးပါသည္။
မိဖုရားႀကီးသည္ထိုအင္ႀကင္းကိုင္းအားကိုင္လိုက္သည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ကမၼဇေလ
လႈတ္ေလ၏။ အေစာင့္အေရွာက္တို႔သည္ ခ်က္ျခင္းပင္ တင္းလိပ္ကာရံေပးၾကပါသည္။
မဟာမာယာေဒ၀ီသည္အင္ႀကင္းခက္ကိုလက္ျဖင့္ကိုင္စဥ္မွာပင္မဟာသမုဒၵရာႏွင့္စၾကစဠာတိုက္တစ္ေသာင္းလံုုးထစ္ခ်ဳန္းျမည္ဟိန္းျခင္း၊နတ္ျဗဟၼာမ်ားေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးျခင္းနတ္ပန္းမိုးရြာခ်ျခင္း၊အရပ္ရွက္မ်က္ႏွာဖီလာေအာက္ထက္ဟင္းလင္းပြင့္ျခင္းစေသာ(၃၂)ပါးေသာပုဗၺနိမတ္ေတာ္မ်ားတစ္ၿပိဳင္နက္ျဖစ္ေတာ္မူၿပီးေကာင္းကင္မွေရအယဥ္ႏွစ္သြယ္တို႔သည္
အေလာင္းေတာ္ႏွင့္ မယ္ေတာ္အား ျဖန္းပက္လွ်က္ မဟာသကၠရာဇ္ (၆၈)ခု ကဆုန္လျပည့္ေန႔ BC ၆၂၃ တြင္ ျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းျမတ္အား မယ္ေတာ္၏ ၀မ္းၾကာတိုက္မွ မီးရူးသန္႔စင္
ဖြားျမင္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
ထိုသို႔ဖြားျမင္ေတာ္မူၿပီးေနာက္မဟာျဗဟၼာႀကီးေလးဦးတို႔သည္
ဘုရားအေလာင္းေတာ္
ျမတ္ကိုေရႊဇာကြန္ယက္ျဖင့္ခံယူေတာ္မူၾကကုန္၏။မဟာျဗဟၼာႀကီးမ်ားထံမွမတုမဟာရဇ္
နတ္မင္းႀကီးေလးဦးတို႔သည္သစ္နက္ေရျဖင့္အေလာင္းေတာ္ျမတ္ကိုခံယူေတာ္မူၾကျပန္ၿပီးတစ္ဖန္ထိုနတ္မင္းႀကီးေလးဦးတို႔ထံမွ
လူတို႔သည္ ဘြဲ႕ျဖဴပုဆိုးျဖင့္ အေလာင္းေတာ္ျမတ္ကို ခံယူေတာ္မူၾကပါသည္။
အေလာင္းေတာ္ျမတ္ သည္ လူတို႔၏လက္မွတဆင့္
ညီညာေသာေျခေတာ္အစံုျဖင့္
ေျမျပင္ေပၚတြင္မတ္တတ္ရပ္လွ်က္အေရွ႕အရပ္၊အေနာက္အရပ္၊စေသာအရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာသို႔ၾကည့္ရႈေတာ္မူ၏၊ထိုသို႔အေလာင္းေတာ္ျမတ္ၾကည့္ရႈေတာ္မူရာအခါတြင္စၾကာ၀ဠာအထက္၊ေအာက္ထက္၊ေဘးဘယ္၊ညာအျပင္သည္
တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုျခားနားမႈမရွိပဲပကတိတစ္ဆက္တည္းကဲ့သို႔ဟင္းလင္းပြင့္ၾက၍နတ္
၊ျဗဟၼာမ်ားစြာတို႔သည္ အေလာင္းေတာ္ျမတ္
ကို နတ္ပန္း၊နံ႔သာ စသည္တို႔ျဖင့္ ႀကီးစြာပူေဇာ္ၾကပါတယ္။
ထို႔သို႔အရပ္မ်က္ႏွာမ်ားသို႔ၾကည္ရႈေတာ္မူၿပီး၍အေလာင္းေတာ္ျမတ္Prince
Siddhartha သည္ ေျမာက္အရပ္သို႔ မ်က္ႏွာမူကာ ခုႏွစ္ဖ၀ါးလွမ္းၾကြေတာ္မူၿပီး
ခုႏွစ္ဖု၀ါးေျမာက္တြင္ ရပ္တန္႔ေတာ္မူလွ်က္-
(က) အေဂၢါဟမသၼိေလာကႆ =
ငါသည္ ေလာကတြင္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးျဖစ္၏။
(ခ) ေဇေ႒ာဟမသၼိ ေလာကႆ = ငါသည္ ေလာကတြင္ အႀကီးဆံုးျဖစ္၏။
(ဂ) ေသေ႒ာဟမသၼိေလာကႆ = ငါသည္ ေလာကတြင္ အခ်ီးမြမ္းအပ္ဆံုးျဖစ္၏။
(ဃ) အယမႏၱိမာ ဇာတိ =
ငါ့အတြက္ယခုဘ၀တြင္ ပဋိသေႏၶတည္ေနရျခင္းသည္ ေနာက္ဆံုးပဋိသေႏၶတည္ေနျခင္းျဖစ္၏။
(င) နတၱိ ဒါနိ ပုနဗၻေ၀ါ
= ငါ့အတြက္ တစ္ဖန္ဘ၀သစ္ျဖစ္ရျခင္းဟူသည္
မရွိေတာ့ၿပီ။
("" I am chief in
the world, supreme in the world, eldest in the universe. This is the last birth.
There is now no more coming to be.")
ဟူ၍ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ေတာ္မူေသာအခါတြင္ စႀကာ၀ဠာတိုက္သည္
အေလာင္းေတာ္ျမတ္၏
အသံေတာ္ျဖင့္ လႊတ္ပတ္ပဲ့တင္ၾကားရေလ၏။ ထို႔အခ်ိန္တြင္
ျဗဟၼာ၊နတ္လူ အပါင္းတို႔သည္ ေကာင္ခ်ီ မဂၤလာေထာပါျပဳႀကပါသည္။
ကပိလ၀တ္၊ ေဒ၀ဒဟ ႏွစ္ျပည္ေထာင္မွေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ႏွင့္
တိုင္းသာျပည္သူတို႔သည္
အေလာင္းေတာ္ျမတ္ဖြားေတာ္မူရာအင္ႀကင္းဥယ်ာဥ္ေတာ္မွကပိလ၀တ္ေရႊနန္ေတာ္သို႔ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ၾကပါေတာ့သည္။
ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရား၏
ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါး တြင္ သတၳာေဒဝ မႏုႆ နံ = နတ္ လူ ျဗဟၼာ
သတၱဝါအားလံုးတို့၏ ဆရာသခင္ (ဘုရား) ျဖစ္သည္ (Buddha is the
Teacher of the Human and Gods)... ဟု မိန့္ဆိုေတာ္မူခဲ့သည္။ ဂုဏ္ေတာ္ ပါရွိခဲ့သည္။
ငါသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ထာဝရဘုရား God ျဖစ္သည္ ဟု မိန့္ဆိုေတာ္မမူခဲ့ပါ ။ ဘုရားေလာင္း သိဒၶတၳမင္းသား (ေဂါတမဗုဒၶ
ျမတ္စြာဘုရား The
Gautama Buddha) က ငါသည္ နတ္(God)- လူ- ျဗဟၼာ- သတၱဝါ-အားလံုးတို့၏ အျမင့္ျမတ္ဆံုးဆရာသခင္(ဘုရား)
ျဖစ္သည္.... I am the teacher
of human being and Gods (Sattha-deva-manusssanam) .. ဟု မိန့္ဆိုေတာ္မူခဲ့သည္။ I am chief in the world, supreme in the
world, eldest in the universe ဟု မိန့္ဆိုေတာ္မူခဲ့သည္။
ေမတၱာ (Metta)
ေမတၱာ (Metta) သည္ ေဒါသ ကို
ပယ္နႈတ္ျခင္း၊ အရာရာတိုင္း၊ လူတိုင္း အေပၚ အတိုင္း အဆမဲ့၊ အပိုင္းအျခားမဲ့၊
ခြဲျခားမႈကင္းစြာခ်စ္ျမတ္နိုးတတ္နားလည္ျခင္း၊ ခြင့္လွြတ္ျခင္း (Forgiveness)၊ သည္းခံျခင္း (Patience or forbearing)၊ ရိုးသားျခင္း၊ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ေျပာျခင္း၊ ေမတၱာတရား (Metta: pure
love) ကုိယ္ခ်င္းစာတရား (Sympathy) ကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း။ အမွန္ကိုဆိုျခင္း၊ ယဉ္ေက်းခ်ိုသာစြာေျပာျခင္း၊
မိမိနွင့္တပါးသူ့ အက်ိုးရွိေသာ စကားကိုဆိုျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း ညီ ညြတ္မႈရွိေအာင္
စကားဆိုျခင္း...တို့ျဖစ္သည္၊
ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရား နွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ၏ ေမတၱာတရားလမ္းစဉ္ သည္
ကမၻာေပၚတြင္အလြန္ေက်ာ္ျကားလွသည္။ ဗုဒၶ ျမတ္စြာဘုရား နွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ၏ ပါရမီဆယ္ပါး
တြင္ ေမတၱာပါရမီ( သူတပါးအက်ိုးစီးပြါး လိုလားမႈကို ျဖည့္က်င့္ျခင္း) ပါသည္၊
ေမတၱာဆိုသည္မွာ ေဒါသကို ပယ္နႈတ္ေသာ ေမတၱာ တရားကိုပိုင္ဆိုင္သူ- အရာရာတိုင္း၊
လူတိုင္း အေပၚ အတိုင္း အဆမဲ့၊ အပိုင္းအျခားမဲ့၊ ခြဲျခားမႈကင္းစြာ ခ်စ္ျမတ္
နိုးတတ္သူ- ေမတၱာရွင္တို့နွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ခံစားခ်က္ အေတြ့အျကံုမ်ား ျဖစ္သည္။
ကိုယ္၊နႈတ္အမူအရာ ထိန္းသိမ္းနိုင္ေသာသူ၊ ျဖဴစင္သူ
လူေကာင္းျဖစ္လာေစရန္ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ေလ့က်င့္ သြားရမည္၊ လူသားတေယာက္ အေနျဖင့္
စိတ္နွလံုးျဖူစင္ ရိုးသား ေျဖာင့္မတ္သူ ျဖစ္လာေစရန္ ေမတၱာ ဓမၼ ကို ကိုယ္တိုင္
ေလ့လာဆည္းပူးျပီး ဓမၼ အတိုင္း တသက္တာလံုး အခ်ိန္မလပ္ က်င့္ျကံအားထုတ္
သြားသင့္ပါသည္၊
ေလာကသတၱဝါအားလံုးတို့၏ ေကာင္းက်ိုးစီးပြါး ျဖစ္ရန္ အားထုတ္
ျခင္း၊ မိမိရပ္ရြာ၊ ေဆြမ်ိုးမိတ္သဂၤဟ တို့၏ ေကာင္းက်ိုးစီးပြါး ျဖစ္ရန္ အား
ထုတ္ျခင္း၊ ကိုယ္တိုင္၏ ေကာင္းက်ိုးစီးပြါး ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ျခင္း၊
မိမိကိုယ္တိုင္ ကိုယ္က်င့္တရား၊ တတ္သိပညာ နွင့္ ျပည့္စံုရန္ အားထုတ္ျခင္း တို့ကို
အခါမလပ္ ျကိုးကုတ္ လုပ္ကိုင္သင့္ပါသည္၊ ဗုဒၶ ဘုရားရွင္သည္(၄၅) နွစ္တာကာလပတ္လံုး (BC 588-BC 543)
အခ်ိန္မလပ္ ေမတၱာတရား METTA (pure
loving kindness) ကို ေဟာျကားျဖန့္ေဝခဲ့သည္။ ေမတၱာ ကာယကံ၊ ေမတၱာ ဝစီကံ၊ ေမတၱာ
မေနာကံ ဟု(၃) မ်ိုး လိုအပ္ပါသည္၊
သည္းခံျခင္း(Khandi: Patience
(or) forbearing)
သည္းခံျခင္း ဟူေသာ ခႏၲီ တရားကို သူေတာ္ေကာင္းတို႕
ခ်ီးမြမ္းေလ့ရွိပါသည္။ သည္းခံျခင္း (ခႏၲီမဂၤလာ) ဟူသည္ သိမ္ေမြ့ႏူးညံ့ေသာ စြမ္းအားတစ္ခုလည္းျဖစ္ပါ၏
သည္းခံျခင္း Patience
(or) forbearing သည္ တြင္ မဂၤလာသုတ္ တြင္ ပါဝင္သည္။ ကမၻာသူ ကမၻာသား
သတၱဝါအားလံုးတို့အား ခ်မ္းသာကိုေပးတတ္ေသာ မဂၤလာ တရားျဖစ္သည္။
သည္းခံျခင္း(Khandi) တရားသည္ ကမၻာ့မဂၤလာ တရား ျဖစ္သည္။
ဤေလာက၌ အဓမၼ မထြန္းကားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ လူတုိင္း၌
တာ၀န္ရွိသည္။ ျမင့္ျမတ္သူမ်ား အေနႏွင့္ ပုိ၍ တာ၀န္ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိတာ၀န္အရ
အဓမၼကုိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ မွန္ကန္ေသာ နည္းလမ္းကုိ
သံုးရန္လုိသည္။ ထုိမွန္ကန္ေသာ နည္းလမ္းမွာ သည္းခံျခင္း "ခႏၱီ"
ပင္ျဖစ္သည္။
သည္းခံျခင္း (ခႏ)ၱီ ကုိ အလယ္က်င့္စဥ္ မဇၥိ်မပဋိပဒါ အတုိင္း အသံုးျပဳေသာအခါ ယင္းႏွင့္ နီးေသာအေၾကာင္း ပဒဌာန္ကုိ သိရန္လုိသည္။ သည္းခံျခင္း (ခႏၱီ) ၏ နီးေသာအေၾကာင္း ပဒဌာန္ မွာ " မွန္မွန္ကန္ကန္ သိျခင္း ယထာဘူတဥာဏ္" ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိအေပၚ ေစာ္ကားမႈမ်ားကုိ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆင္ျခင္ႏုိင္ေသာ ယထာဘူတဥာဏ္ျဖင့္ ပုိင္းျခားေ၀ဖန္ၿပီး အေဒါသျဖင့္ သည္းခံမွသာ ပါရမီေျမာက္ေသာ သည္းခံျခင္း ျဖစ္သည္။
သည္းခံျခင္း (ခႏ)ၱီ ကုိ အလယ္က်င့္စဥ္ မဇၥိ်မပဋိပဒါ အတုိင္း အသံုးျပဳေသာအခါ ယင္းႏွင့္ နီးေသာအေၾကာင္း ပဒဌာန္ကုိ သိရန္လုိသည္။ သည္းခံျခင္း (ခႏၱီ) ၏ နီးေသာအေၾကာင္း ပဒဌာန္ မွာ " မွန္မွန္ကန္ကန္ သိျခင္း ယထာဘူတဥာဏ္" ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိအေပၚ ေစာ္ကားမႈမ်ားကုိ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆင္ျခင္ႏုိင္ေသာ ယထာဘူတဥာဏ္ျဖင့္ ပုိင္းျခားေ၀ဖန္ၿပီး အေဒါသျဖင့္ သည္းခံမွသာ ပါရမီေျမာက္ေသာ သည္းခံျခင္း ျဖစ္သည္။
“ခႏၱီ” ေခၚ
သည္းခံျခင္း ကိုက်င့္သုံးရန္မွာ ပုတ္ခတ္ဆဲေရးျခင္း၊ ရိုက္ႏွက္ညႇဥ္း
ဆဲျခင္းတို႔ႏွင့္ႀကံဳရသည့္အခါ တုံ႔ျပန္ျခင္းလုံးဝမျပဳဘဲ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ေသာအျဖစ္မ်ဳိးႀကံဳရသည့္အခါ ျပန္လည္ေျဖရွင္းျခင္းျဖင့္လည္း အက်ဳိးမထူးႏိုင္။
သို႔ျဖစ္၍ လ်စ္လ်ဴရႈသည္းခံျခင္းျဖင့္ ျပႆနာကိုခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစအပ္သည္။
ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူတို႔ေဘာင္၌ ေထာင္ေသာင္းမကမ်ားလွစြာေသာ
လူအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ႀကံဳဆုံဆက္ဆံေနၾကရမည္ သာျဖစ္ရာ အေကၠာဓ အမ်က္မထြက္ျခင္းႏွင့္
ခႏၱီ သည္းခံျခင္းတရားႏွစ္ပါးကို ေနရာဌာနအလိုက္ မွန္ကန္သင့္ျမတ္စြာ
က်င့္သုံးျခင္းျဖင့္ ေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကရာသတည္း။
အျမတ္မထြက္ျခင္းႏွင့္
သည္းခံျခင္း
အခါတစ္ပါး၌ဘုရားရွင္သည္ ရဟန္းငါးရာၿခံရံလ်က္
ရာဇၿဂိဳလ္ျပည္မွ နာဠႏၵသို႔
ခရီးရွည္ႂကြေတာ္မူသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္သုပၸိယပရိဗိုဇ္သည္လည္း ပရိဗိုဇ္ပရိသတ္ၿခံရံလ်က္
ဘုရားရွင္ပရိသတ္ေနာက္မွလိုက္ကာ ရာဇၿဂိဳလ္မွ နာဠႏၵသို႔ပင္ ခရီးရွည္သြားေလသည္။
သုပၸိယပရိဗိုဇ္က “ရဟန္းေဂါတမဟာ သဗၺညဳ (အလုံးစုံကို သိသူ) မဟုတ္ဘူး။ ႀကံဆၿပီး
ေျပာတာ ေဟာတာ” စသည္ျဖင့္ ကဲ႔ရဲ႕စြပ္စြဲစကား ေျပာၾကားလ်က္ ေနာက္ကလိုက္ပါလာခဲ႔ေလသည္။
လမ္းခုလတ္ သရက္ဥယ်ာဥ္တြင္ ေနဝင္ခါနီးနားခိုၾကရာ၌လည္း
ဘုရားရွင္အုပ္စုကတစ္ဖက္၊ ပရိဗိုဇ္အုပ္စုက တစ္ဖက္ ယွဥ္လ်က္ေနၾကေလသည္။
သုပၸိယပရိဗိုဇ္သည္ တစ္ညလုံးေရွးနည္းႏွင့္ ကဲ႔ရဲ႕စြပ္စြဲစကားမ်ား ေျပာဆို
ေနျပန္ေလသည္။
မိုးလင္းေသာ္ ရဟန္းမ်ားက ထိုအေၾကာင္းကိုေျပာဆိုေလွ်ာက္ထား
ၾကသည့္အခါ ဘုရားရွင္က “ရဟန္းတို႔၊ တစ္ပါးေသာသူတို႔သည္ ငါ ဘုရားကိုမူလည္း
ေက်းဇူးမဲ႔ ကဲ႔ရဲ႕စကားေျပာဆိုကုန္ရာ၏။ သံဃာေတာ္ကိုမူလည္း ေက်းဇူးမဲ႔ ကဲ႔ရဲ႕စကား
ေျပာဆိုကုန္ရာ၏။ထိုသူတို႔အေပၚသင္တို႔အျမတ္မထြက္ၾကကုန္ႏွင့္။
မဟုတ္မမွန္သည့္စကားကိုမဟုတ္မမွန္သည္အျဖစ္ျဖင့္သာလွ်င္ သင္ေျပာသည့္ဤစကားသည္
ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္မမွန္၊ ငါတို႔ဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ အလုံးစုံကိုသိသည့္
သဗၺညဳအစစ္သာတည္း စသည္ျဖင့္ ေျဖရွင္းဖယ္ရွားၾကရမည္”ဟု ေဟာေတာ္ မူသည္။ (သီလကၡန္၊ ျဗဟၼဇာလ သုတ္)
ဤေနရာ၌ ဘုရားရွင္သည္ ခႏၱီပါရမီရွင္၊
ခႏၱီဝါဒျဖစ္ေတာ္မူပါလ်က္
“သည္းခံဖို႔”မေဟာဘဲ “အမ်က္မထြက္ဖို႔ႏွင့္ ေျဖရွင္းဖယ္ရွားဖို႔” ေဟာေတာ္မူျခင္းကို အထူးသတိခ်ပ္အပ္သည္။
သို႔ျဖစ္၍ အ႒ကထာဆရာက အမ်က္မထြက္ဘဲ ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္
သည္းခံျခင္းတို႔၏ သေဘာသဘာဝကြာျခားပုံကို ရွင္းလင္းဖြင့္ဆိုခဲ႔ေလသည္။
ကဲ႔ရဲ႕စြပ္စြဲစကားေျပာဆိုရာ၌ အကယ္၍ ဘာမွ်ျပန္မေျပာဘဲ
သည္းခံေနလွ်င္ ကဲ႔ရဲ႕စြပ္စြဲသည့္အတိုင္း ဟုတ္မွန္ပါသည္ ဟု
သံသယျဖစ္ဖြယ္ယူမွတ္ႏိုင္သည္။
ထိုေၾကာင့္ သပၸိယပရိဗိုဇ္၏ ကဲ႔ရဲ႕စြပ္စြဲေျပာဆိုမႈမ်ားကို
ဘုရားရွင္က သည္းခံဖို႔ မေဟာဘဲအမ်က္မထြက္ေစလ်က္ အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာ၍ ေအးေအးေဆးေဆး ေျဖရွင္းရန္ ေဟာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔အမ်က္မထြက္ဘဲ က်ဳိးေၾကာင္းျပေျဖရွင္းျခင္းကို ပါဠိလို “အေကၠာဓ”ဟု ေခၚသည္။ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္း၊ ၾကမ္းတမ္းျခင္းကို “ေကာဓ”ဟု ေခၚသည္။ အမ်က္မထြက္ျခင္း၊ ေဒါသမထြက္ျခင္း၊ စိတ္မဆိုးျခင္း၊
မၾကမ္းတမ္းျခင္းကို “အေကၠာဓ” ဟု ေခၚသည္။
“ခႏၱီ” ေခၚ
သည္းခံျခင္းကိုက်င့္သုံးရန္မွာ ဆဲေရးေၾကာင္း ဝတၳဳဆယ္မ်ဳိးတို႔ျဖင့္
ပုတ္ခတ္ဆဲေရးျခင္း၊ ရိုက္ႏွက္ညႇဥ္း ဆဲျခင္းတို႔ႏွင့္ႀကံဳရသည့္အခါ
တုံ႔ျပန္ျခင္းလုံးဝမျပဳဘဲ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ေသာအျဖစ္မ်ဳိးႀကံဳရသည့္အခါ
ျပန္လည္ေျဖရွင္းျခင္းျဖင့္လည္း အက်ဳိးမထူးႏိုင္။ သို႔ျဖစ္၍
လ်စ္လ်ဴရႈသည္းခံျခင္းျဖင့္ ျပႆ နာကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစအပ္သည္။ သည္းခံျခင္း သည္ မဂၤလာတပါး ျဖစ္၏။
ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူတို႔ေဘာင္၌ ေထာင္ေသာင္းမကမ်ားလွစြာေသာ
လူအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ႀကံဳဆုံဆက္ဆံေနၾကရမည္ သာျဖစ္ရာ အေကၠာဓ အမ်က္မထြက္ျခင္းႏွင့္
ခႏၱီ သည္းခံျခင္းတရားႏွစ္ပါးကို ေနရာဌာနအလိုက္ မွန္ကန္သင့္ျမတ္စြာ
က်င့္သုံးျခင္းျဖင့္ ေလာကဓံကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကရာသတည္း။
သည္းခံျခင္း
သည္းခံျခင္း သည္ မဂၤလာတပါး ျဖစ္၏။
တနည္းအားျဖင့္-ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းတရပ္ ျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါပံု၀တၳဳကို သာဓကအျဖစ္ တင္ျပအပ္ပါသည္။
လြန္ေလျပီးေသာအခါ ဗာရာဏသီျပည္၀ယ္ ကလာဗုမင္း အုပ္စိုးသည္။ ထိုတြင္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ ၾကြယ္၀ေသာ ပုဏၰားလုလင္တဦးရွိသည္။ ကု႑လ လုလင္-ဟု အမည္တြင္၏။
တနည္းအားျဖင့္-ႀကီးပြားခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းတရပ္ ျဖစ္သည္။ ေအာက္ပါပံု၀တၳဳကို သာဓကအျဖစ္ တင္ျပအပ္ပါသည္။
လြန္ေလျပီးေသာအခါ ဗာရာဏသီျပည္၀ယ္ ကလာဗုမင္း အုပ္စိုးသည္။ ထိုတြင္ ကုေဋရွစ္ဆယ္ ၾကြယ္၀ေသာ ပုဏၰားလုလင္တဦးရွိသည္။ ကု႑လ လုလင္-ဟု အမည္တြင္၏။
ထိုလုလင္သည္ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္၌ ပညာသင္ယူသည္။ ပညာမ်ား
တတ္ေျမာက္၍ မၾကာျမင့္မီပင္ မိဘႏွစ္ပါး ကြယ္လြန္သြားရာ သတိသံေ၀ဂ ရသြားသည္။
သို႔ျဖင့္ ပစၥည္းအားလံုးကို လွဴဒါန္းစြန္႔ၾကဲကာ ဟိမ၀ႏၲာသို႔ သြား၍ ရေသ့၀တ္လ်က္
ေနထိုင္သည္။
တေန႔တြင္ ရေသ့သည္ ခ်ဥ္ဆားမွီ၀ဲရန္ ဗာရာဏသီျပည္သို႔ ေရာက္လာသည္။ စစ္သူႀကီးက ၾကည္ညိဳသျဖင့္ ရေသ့အတြက္ မင္းဥယ်ာဥ္၌ ေက်ာင္းငယ္ေဆာက္ေပးကာ ကိုးကြယ္ထားသည္။
တေန႔တြင္ ရေသ့သည္ ခ်ဥ္ဆားမွီ၀ဲရန္ ဗာရာဏသီျပည္သို႔ ေရာက္လာသည္။ စစ္သူႀကီးက ၾကည္ညိဳသျဖင့္ ရေသ့အတြက္ မင္းဥယ်ာဥ္၌ ေက်ာင္းငယ္ေဆာက္ေပးကာ ကိုးကြယ္ထားသည္။
တေန႔သ၌ ကလာဗုမင္းသည္ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျပီးလွ်င္
ကေခ်သည္မ်ား ျခံရံလ်က္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ သြား၍ စည္းစိမ္ခံစားသည္။ သူသည္ မဂၤလာေက်ာက္ဖ်ာေပၚ၌
ေနရာခင္းေစ၍ သူ႔ခ်စ္သူ အမ်ိဳးသမီးရင္ခြင္၌ က်ိန္းစက္သည္။ ကေခ်သည္တို႔သည္
သီဆိုတီးမႈတ္ကခုန္ရာမွ မင္းႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေသာအခါ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔
လွည့္လည္ၾကည့္ရႈၾကသည္။
ထိုစဥ္ အင္ၾကင္းပင္ရင္း၌ ထိုင္လ်က္ တရားအာရံုျပဳေနေသာ ရေသ့ကို ျမင္ရာ ၾကည္ညိဳလွသျဖင့္ ၀င္ေရာက္ရွိခိုးၾကသည္။ ဆိုဆံုးမရန္ ေတာင္းပန္၍ တရားနာယူၾကသည္။
ထိုစဥ္ အင္ၾကင္းပင္ရင္း၌ ထိုင္လ်က္ တရားအာရံုျပဳေနေသာ ရေသ့ကို ျမင္ရာ ၾကည္ညိဳလွသျဖင့္ ၀င္ေရာက္ရွိခိုးၾကသည္။ ဆိုဆံုးမရန္ ေတာင္းပန္၍ တရားနာယူၾကသည္။
အတန္ၾကာေသာ္ ကလာဗုမင္းသည္ အိပ္ရာမွႏိုးလာသည္။
ကေခ်သည္မ်ားကို မျမင္၍ သူ၏ခ်စ္သူကို ေမးျမန္းသည္။ အမ်ိဳးသမီးက အက်ိဳးအေၾကာင္း
ေလွ်ာက္ထားသည္။ ထိုအခါ မင္းသည္ ေဒါသအမ်က္ ေျခာင္းေျခာင္းထြက္သည္။ သန္လ်က္ကို စြဲလ်က္
ရေသ့ထံ အေျပးအလႊား သြားေရာက္သည္။ တရားေဟာေနေသာ ရေသ့ကို ေတြ႔ေသာအခါ ေဒါသျဖင့္
ေအာ္ဟစ္ေမးျမန္းသည္။
ရေသ့အား မည္သည့္၀ါဒကို ခံယူထားသနည္း-ဟု ေမးသည္။ ရေသ့က ခႏၲီ၀ါဒကို ခံယူထားေၾကာင္း ခႏၲီ၀ါဒ ဆိုသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို ဆဲေရးသူအား ျဖစ္ေစ၊ ရိုက္ပုတ္ညႇဥ္းဆဲသူအား ျဖစ္ေစ အမ်က္ေဒါသ မထားဘဲ သည္းခံျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာျပသည္။
ထိုအခါ မင္းသည္ ပါးကြက္အာဏာသားကို ေခၚ၍ ဆူးတပ္ထားေသာႀကိမ္ျဖင့္ ရေသ့ကို ရိုက္ႏွက္ေစသည္။ ရေသ့ကား မမႈေပ။ ထိုအခါ မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေျခႏွစ္ဖက္တို႔ကို ျဖတ္ေစသည္။ ရေသ့ကား အမ်က္မထြက္ေပ။
မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ နား၊ ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ေစျပန္သည္။ ရေသ့ကား မမႈေပ။ သည္းခံ၍သာ ေနသည္။ ထိုအခါ မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ ရင္၀ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ကန္ကာ ထြက္ခြာသြားေလသည္။
မၾကာမီ စစ္သူႀကီး ေရာက္လာသည္။ ရေသ့၏ ဒဏ္ရာမ်ားကို ျပဳစုေပးသည္။ အရွင္ဘုရား-အမ်က္ထြက္လိုလွ်င္ က်ဴးလြန္ျပစ္မွားေသာ မင္းကိုသာ အမ်က္ထြက္ေတာ္မူပါ။ ျပည္သူမ်ားကိုကား အမ်က္ ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္-ဟူ၍ ေတာင္းပန္၏။
ရေသ့က -ငါသည္ မည္သူ႔ကိုမွ် အမ်က္မထြက္ပါ။ ငါ၏ လက္၊ ေျခ၊ နား၊ ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ခဲ့ေသာ မင္းသည္ သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ-ဟု ဆုေတာင္း၏။ သို႔ရာတြင္ မေကာင္းမႈျပဳခဲ့ေသာ ကလာဗုမင္းသည္ အျပစ္မွမလြတ္ ဥယ်ာဥ္တံခါး၀သို႔အေရာက္တြင္ ေျမမ်ိဳခံရျပီး အနိစၥေရာက္သြားေလသည္။
ရေသ့သည္လည္း ထိုေန႔၌ပင္ လြန္ေတာ္မူရွာသည္။ စစ္သူႀကီး မင္းပရိသတ္ႏွင့္ ျပည္သူအေပါင္းတို႔သည္ ရေသ့ျမတ္၏ အေလာင္းေတာ္ကို ပူေဇာ္၍ ရိုေသစြာ သျဂႋဳဟ္ၾကကုန္သည္။ ရေသ့ျမတ္သည္ ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ လားျပီးလွ်င္ ဘ၀မ်ားစြာ က်င္လည္ျပီးေနာက္ ေဂါတမျမတ္စြာ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
ရေသ့အား မည္သည့္၀ါဒကို ခံယူထားသနည္း-ဟု ေမးသည္။ ရေသ့က ခႏၲီ၀ါဒကို ခံယူထားေၾကာင္း ခႏၲီ၀ါဒ ဆိုသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို ဆဲေရးသူအား ျဖစ္ေစ၊ ရိုက္ပုတ္ညႇဥ္းဆဲသူအား ျဖစ္ေစ အမ်က္ေဒါသ မထားဘဲ သည္းခံျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာျပသည္။
ထိုအခါ မင္းသည္ ပါးကြက္အာဏာသားကို ေခၚ၍ ဆူးတပ္ထားေသာႀကိမ္ျဖင့္ ရေသ့ကို ရိုက္ႏွက္ေစသည္။ ရေသ့ကား မမႈေပ။ ထိုအခါ မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေျခႏွစ္ဖက္တို႔ကို ျဖတ္ေစသည္။ ရေသ့ကား အမ်က္မထြက္ေပ။
မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ နား၊ ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ေစျပန္သည္။ ရေသ့ကား မမႈေပ။ သည္းခံ၍သာ ေနသည္။ ထိုအခါ မင္းမိုက္သည္ ရေသ့၏ ရင္၀ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ ကန္ကာ ထြက္ခြာသြားေလသည္။
မၾကာမီ စစ္သူႀကီး ေရာက္လာသည္။ ရေသ့၏ ဒဏ္ရာမ်ားကို ျပဳစုေပးသည္။ အရွင္ဘုရား-အမ်က္ထြက္လိုလွ်င္ က်ဴးလြန္ျပစ္မွားေသာ မင္းကိုသာ အမ်က္ထြက္ေတာ္မူပါ။ ျပည္သူမ်ားကိုကား အမ်က္ ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္-ဟူ၍ ေတာင္းပန္၏။
ရေသ့က -ငါသည္ မည္သူ႔ကိုမွ် အမ်က္မထြက္ပါ။ ငါ၏ လက္၊ ေျခ၊ နား၊ ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ခဲ့ေသာ မင္းသည္ သက္ေတာ္ရွည္ပါေစ-ဟု ဆုေတာင္း၏။ သို႔ရာတြင္ မေကာင္းမႈျပဳခဲ့ေသာ ကလာဗုမင္းသည္ အျပစ္မွမလြတ္ ဥယ်ာဥ္တံခါး၀သို႔အေရာက္တြင္ ေျမမ်ိဳခံရျပီး အနိစၥေရာက္သြားေလသည္။
ရေသ့သည္လည္း ထိုေန႔၌ပင္ လြန္ေတာ္မူရွာသည္။ စစ္သူႀကီး မင္းပရိသတ္ႏွင့္ ျပည္သူအေပါင္းတို႔သည္ ရေသ့ျမတ္၏ အေလာင္းေတာ္ကို ပူေဇာ္၍ ရိုေသစြာ သျဂႋဳဟ္ၾကကုန္သည္။ ရေသ့ျမတ္သည္ ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ လားျပီးလွ်င္ ဘ၀မ်ားစြာ က်င္လည္ျပီးေနာက္ ေဂါတမျမတ္စြာ ဘုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
TAGS:
Myoma Myint Kywe, Myoma Myint Kywe articles 2014, Karate Myint, Buddhism, Buddha BC 623, Buddha articles 2014, Buddhism booksie, Booksie Myoma Myint Kywe,
Myoma Myint Kywe, Myoma Myint Kywe articles 2014, Karate Myint, Buddhism, Buddha BC 623, Buddha articles 2014, Buddhism booksie, Booksie Myoma Myint Kywe,
ၿမိဳ
႔မ-ျမင့္ၾကြယ္
Metta 2014, About Metta 2014, Metta articles 2014, Metta Is
Essential (Metta ist wichtig), มิวม่า มิตร จอย
เมตตา Burmese Buddhism 2014, Burmese Buddhism articles,
Theravada Buddhism articles, Theravada Buddhism 2014, Theravada monks 2014,
Metta in Theravada Buddhism, Buddha and Metta, Metta meditation 2014 article,
What is metta in Buddhism, what is Buddhism 2014, Myint Kywe, Myint Buddhism,
Myoma Myint Kywe 2014, Articles of Myoma Myint Kywe, Buddha was born in BC 623,
Buddhist philosophy 2014, Buddhism logic,
